Zalven is een prachtig ritueel met een diepgaande betekenis.
Door de tijden heen is de ware betekenis veelal verloren gegaan.
Een van de belangrijkste vormen van zalven is de persoonlijke zalving die in oude tijden heel gewoon was.
Hoe mooi is het om het Licht in jezelf iedere dag te omarmen en zo de wereld tegemoet te treden.
Heilig zalven wil zeggen dat je iets wenst te laten stralen, dat je het Licht erkent. Het is een profetische handeling waarmee je het Licht in iets of iemand bekrachtigd. Er was een tijd waarin het vanzelfsprekend was dat men het Licht in zichzelf erkende en bekrachtigde. Men zalfde zich elke ochtend door een beetje toegewijde olie in de handen te nemen en het gezicht ermee in te wrijven. Daarbij had men de intentie het zij het Licht dat in hun leefde krachtig aanwezig was en dat deze naar de buitenwereld mocht stralen. Wanneer men zich niet zalfde was dit een teken dat er iets niet goed was in hun leven, het Licht ontbrak op dat moment en men bevond zich in een periode van duisternis.
Wanneer men door een ander werd gezalfd had dit tot doel om te genezen, te bevrijden, te herstellen en het Licht te erkennen. Dit werd gedaan vanuit het zuivere geloof dat het Licht en de Heelheid altijd energetisch aanwezig is en in de stof hersteld kan worden. Door fysiek uiting te geven aan deze waarheid op energetisch niveau kon het zich manifesteren in het stoffelijke bestaan. Dat is de kracht van geloof, toewijding, samenwerking met de Bron/God/Allah en kennis van de scheppende kracht die door een zuiver instrument wenst te stromen.
Geleidelijk is het persoonlijke gebruik van zalven door de religie naar de achtergrond verdwenen of zelfs verboden. Sommige religies maken er nog gebruik van, maar de manier waarop het wordt staat ver van de oorsprong. Men zalft bijvoorbeeld om iemand voor te bereiden op het moment van sterven.
Het zalven draagt ook een mooie symboliek in zich mee wat de acceptatie van het Licht betreft. Heel gepast in deze tijden van transformatie waarin alles zich dient te tonen binnen hogere frequenties van bestaan, ook onze eigen menselijkheid. Wanneer we ons in de buurt van een helder Licht bevinden of het Licht in onszelf oproepen, komen we oog in oog te staan met alles wat nog duister/onbewust is. Dit kan een beangstigende en pijnlijke ervaring zijn.
Wanneer men vroeger tijdens het dagelijkse ritueel de handen met olie over het gezicht haalde voor het zalven, wordt hetgeen dat niet Licht is tijdelijk afgeschermd in een periode van bewustwording, zuivering en vergeving. Wanneer het gelaat gezalfd was en de handen van het gezicht afgehaald werden, stond men krachtig en kon men het ware Licht in zichzelf en buiten zichzelf aanschouwen.