Een van de mooiste dingen waar ik bij mag assisteren is het moment dat iemand zijn/haar eigen ruimte wenst in te nemen. De samenwerking met de persoon en de betrokken entiteiten is prachtig. Het is een geschenk van oprechtheid, vertrouwen en eerbied.
Ik was nog een kind toen hij voor het eerst aan mij verscheen: Benedictus van Nursia.
Het was een periode van dikke, zware, zwarte energie in en rond het huis. Hij leerde me hoe dat ik mijn slaapkamer en mezelf 'Licht' kon houden tussen al het zwart. Dat zou een begin worden van hechte vriendschap.
Enthousiast als ik was, wilde is steeds meer weten...want het werkte!...ik en mijn eigen veilige plekje bleven Licht in het duister. Hoe kon dat? Waar kwam het vandaan? Hoe wist hij dat allemaal?
Benedictus legde me alles geduldig uit en liet me allerlei verschillende frequenties ervaren. Hij vertelde me: 'je zult hiermee nog veel gaan doen Claudia'. Ik wist toen nog niet wat hij precies bedoelde, het was gewoon machtig interessant en mijn hart stroomde over van blijdschap als ik met deze materie bezig mocht zijn.
Door de jaren heen bleef ik deze zware, zwarte energieën observeren. Ze doolde door de omgeving, zaten soms vast aan een plek of aan in een persoon. Hoe verder ik leerde dieper te kijken en te voelen, hoe meer ik zag dat die zwarte energie 'gewond' was. Boos of bang en daarom vastzat. Ik leerde om in gesprek te gaan met deze energie en hoe ik het zelf dan ook Lichter kon maken als de energie dat zelf ook prettig vond.
Dit waren mijn eerste ervaringen in het bevrijden en zuiveren van lagere frequenties en entiteiten. Altijd stond Benedictus erbij op de achtergrond, is wist dat ik veilig was en ervaarde de duistere energieën nooit als bedreigend.
De eerste keer dat ik een ritueel deed voor een uitdrijving was voor Didier. We waren erachter gekomen dat hij als kind energetisch enorm open had gestaan en behoorlijk wat entiteiten in zich meedroeg. Achteraf verklaarde dat ook waarom dat hij soms uitspraken deed waarvan ik dacht 'dit past niet bij jou'. Het had ook bijgedragen aan de insulten die hij vanaf zijn jeugd tot dan toe had gehad. Met die insulten ging op dat moment niet zo goed. Deels te wijten aan grote stappen in persoonlijke ontwikkeling, die er vanuit energetisch perspectief ook voor zorgde dat er ruimte tekort kwam voor alle bewoners van zijn energieveld.
Een lang verhaal kort: het ziekenhuis wist zich geen raad, ook het specialistisch centrum niet. Het ging nu juist de verkeerde kant op binnen deze instanties, die onze kant van het verhaal niet wilde horen. Het bereikten voor ons beiden een grens. Voor Didier was dit dat zijn insulten werden uitgelokt ter observatie, voor mij was het een gesprek met de behandelaar die zeer 'enthousiast' was over een experimentele hersenoperatie.
We kozen er samen voor om behandeling te weigeren en naar huis te gaan. We gingen het op onze eigen manier aanpakken en de energetische kant van het proces verder uitdiepen.
De dagen die volgde ben ik gaan overleggen met Benedictus. Ikzelf zat midden in mijn her-innering van mijn rol als priesteres en was helemaal into de rituelen en ceremonies. Samen maakte we een opzet voor een uitdrijving. Een krachtveld van kosmische lichtinstrumenten en kristallen, het overzicht van gebed, regels en aandachtspunten voor een assertieve/resolute aanpak. Deze opzet voelde voor Didier ook goed en zo begonnen we aan ons avontuur.
De belangrijkste regel was dat Didier zich voordat het krachtveld instapte zijn volledige naam uitsprak. Ik gebood hem daarna dat hij het krachtveld niet zou kunnen verlaten of zijn volledige naam niet uit zou kunnen spreken zolang er nog andere entiteiten in hem aanwezig waren.
Toen Didier het krachtveld binnen stapte gebeurde dit letterlijk. Ik heb die dag veel verschillende zielen gesproken, we weten beiden niet precies meer hoeveel (naar schatting tussen de 40 en de 60). Waarvan het meerendeel zeer vriendelijke entiteiten waren, blij en dankbaar dat ze verlost werden. Er waren er ook een paar die minder blij waren. Sommige werden woest en wilde hun plek niet opgeven, daarbij kwam Benedictus dan te hulp en samen met de persoonlijke engelen van deze entiteiten werden ze dan onder vriendelijke dwang verwijderd. Er waren er ook een paar die niet gevonden wilde worden en die probeerde om het krachtveld te verstoren of mij te verleiden de ruimte te verlaten. Bijvoorbeeld met excuses als 'je moet bij de hond gaan kijken', 'er is iets niet goed beneden', 'ik weet wie ik ben, Didier'. Het waren zielen van oude mannen tot kleine kinderen, van 1800 tot in het jaar 2000. Telkens veranderde de lichaamshouding en zijn stem. Na een uitputtingslag kwam daar het moment dat de laatste zijn energieveld verliet, ongeveer 6 uur later was Didier volledig zichzelf en kon hij zijn volledige naam uitspreken. Daarna begon zijn her-innering hoe je zelf je eigen ruimte inneemt en beschermt.
Het is een van de meest bijzondere dingen die ik heb meegemaakt en op een vreemde manier voelde het goed om dit te doen. Die avond kwam Benedictus bij toen ik in bed lag en hij zei 'weet je nog wat ik je vertelde al die jaren geleden, dit soort dingen ga je vaker doen'.
Dat is inderdaad zo. Er komen vaak mensen voor een sessie of SoulRealignment waar we ergens gaandeweg het proces iets zuiveren wat er niet hoort te zijn. Het zijn de mooiste processen om getuige van te mogen zijn. Omdat niet alleen de persoon zelf bevrijd wordt, maar ook de energie die deze in bezit nam. Alle betrokkenen gaan verder op hun weg, ze gaan naar de sfeer waar ze op afgestemd zijn en hebben de mogelijkheid om de draad weer op te pakken. Soms is het afscheid gedwongen, hevig en onder protest. Maar heel vaak is het afscheid liefdevol en een heling van een gezamenlijke wond.
Of het nu om een energetisch implantaat, een vloek, een vastgelopen ziel of een zwarte entiteit gaat. De liefdevolle weg om je eigen ruimte in te nemen is niet iets waar je bang voor hoeft te zijn. Jij bent de autoriteit in je eigen bestaan. Wanneer jij oprecht in jezelf en op het Licht vertrouwt, kan niets je ruimte innemen of je beïnvloeden als je dat niet toestaat.
